Mi viaje soñado a Europa

España: visaitaria Mallorca , tiene unas playas con aguas claras y limpias ideales para bañarse y para practicar actividades nauticas como el submarinismo, tambien existen campos de golf integrados en el entorno.

Se puede visitar la catedral de Mallorca consta de una planta de tres naves: en la nave mayor esta la capilla de la Trinidad donde descansan los restos de los reyes Jaime II y Jaime III. de la fachada destaca la puerta Mayor y la puerta sur o Mirador su belleza es espectacular por su ornamentación con motivos geométricos y vegetales. La puerta Mayor está apoyada sobre cuatro majestuosas columnas 





En Mallorca hay una importante tradición artesana. Los bordados a mano, las tallas de madera de olivo, los hierros forjados, los vidreos artísticos artesanales, las manufacturas del palmito 




GALICIA

Las islas Cíes son un parque naciolal. Dispone de tres rutas para pasear, las islas son preciosas para ser reducidas la variedad de paisajes es asombrosa, acantilados, bosques, playas cristalinas  de arena blanca. 22.000 parejas de gaviotas patiamarillas constituyen la colonia mas grande del mundo es la especie dominante de las Cíes .

Añadir leyenda

La zona submarina que rodea Cíes forma uno de los ecosistemas más ricos de la costa gallega. Lo más destacable es un importante bosque de algas pardas.

En la antiguedad fueron llamadas Siccae. Los hombres visitaron y habitaron las islas Cíes, se encontraron restos arqueológicos datan de la presencia humana sobre el 3500 a.c  




CATEDRAL SANTIAGO DE COMPOSTELA

La catedral Santiago de Compostela es un templo de culto catolico situado en la ciudad homónima, en el centro de la provincia de La Coruña. 
En la catedral se encuentra el sepulcro de Apostol Santiago que se puede visitar 







Bielorrusia

Se puede visitar el: 
Museo nacional de la historia de Bielorrusia
Se trata del principal museo de historia de  República de Bielorrusia y pose la colección más grande de monumentos de la cultura material, el contenido del fondo del museo abarca del 40.000 a.c. 


Ciudades 
Minsk es la capital y ciudad más grande de Belorrusia, se encuentra en la ladera sureste de las colinas del mismo nombre, en la segunda gerra mundial fu destrozada con la fuerza de voluntad de los habitantes en la década de 50 fue reconstruida.
Esta situada a 220 m sobre el nivel del mar.




A unos km al norte del centro de la ciudad nos encontramos la reserva artificial de Minskaje Mora y podremos vacacionar de la manera más clásica debido a que tiene una hermosa playa pública, ademas viajes en catamarán y votes para rentar 








Ucrania
Plaza de la independencia: es una plaza situada en la calle Jreshchátyk en el centro de Kiev Ucrania.
La plaza se vio perjudicada por los daños de la gerra sovietica dos años despues de la gerra levantaron edificios arquitectura estalinista neoclásica 








La ciudad de Kiev
La calle principal se llama Kreschatyk los fines de semana el trafico esta prohibido aquí los peatones disfrutan de la diversidad de obras arquitectónicas, monumentos y esculturas  























































































































































































j

RALLY

  O pasado día vernes 13 celebrouse o tramo (Chenlo-Morgadans) pasou polo miña vila, estubeno mirando e había bastante xente, os espectadores puñanse detras das zonas limitadas pola aorganización ainda que algunhas persoas que non respetaban as zonas de seguridade. A primeira volta foi lenta, na segunda iban máis rápido e facian espectáculo, por iso un piloto que se distraeu tras as boces dun amigo que o estaba vendo chocou contra a parada de autobuses de repente muita xente axudoulle a sacalo e un home a polo en marcha. No pueblo mais abaixo outro coche saliu fora, en conclusión gustoume o rally 

ANÉCDOTAS 3ºPDC

0.Estábamos os meus compañeiros con unha muller (Marina) que nos viña a dar unha charla sobre sexo e eu na aula. A situación foi que Marina sacou a dúas persoas á pizarra. Saíron Simón e Iván. Iván tiña que coller un condón, abrilo e poñerllo na man do outro compañeiro. Fíxonos moita gracia porque Marina díxolle a Iván que el sabía muy ben abrilo, que seguro que el xa tiña práctica. Tiiña que colocar os dous dedos máis grandes das dúas mans como se fixese unha montaña. Ao acabar, Iván limpouse a Tania, berrou como unha tola. Despois Simón limpouse a unha mesa, na cal deixou todo o lubricante. A continuación, Marina colleu o condón e explicounos como facer para saber que o condón non fallou e non temos por que preocuparnos por nada; para iso inflouno de aire (parecía un globo a punto de explotar jajaja), atouno e viu que non saía aire, así soubemos que non estaba nin roto nin picado.

Na seguinte clase, despois do recreo, chegaban os rapaces de primeiro, un deles sentouse na mesa na cal Simón se limpara. Dixémoslle que ahí non se sentara, que estaba sucia e marchou para outra pensando cousas raras.

Foi gracioso porque creo que nos da vergoña falar disto pero gracia fíxonos. Pobre rapaz que non sabía o que había nesa mesa! Iso sí, imposible de olvidar. Unha clase como a nosa non a hai en ningún outro instituto.

1.Hai un mes estábamos no recreo mirando un partido de fútbol ,pero era tan aburrido que fomos para o ximnasio a xogar o baloncesto e mentres xogábamos un un compañeiro deulle unha patada ó balón e estes por mala suerte foi directo ao cristal dá boca de incendios. E o cristal rompeu en moitos trozos, de súpeto chegou un profesor de educación física (que impreciso). Preguntou quen fora e non dixo nada porque foi xogando ao baloncesto, el recolleu os cachos rotos.

2. Isto ocorreu un día no que nos atopábamonos en clase de alternativa. Dun momento a outro pegáronlle un chicle ó meu amigo no pelo. A profe preguntoulle que pasara e el dixo que nada e todos a rirse e a profe dixolle que se che caira algo da araña. Cando o intentaba despegar tiraba do pelo pero o chicle seguía aí pegado. Entón outro da clase tivo unha idea.

Colleron unha tesoira e cortaron o trozo de pelo no que se atopaba o chicle. O rapaz opúñase pero todos os demais estaban de acordo en facelo pero ao final foi listo e deixou que llo  cortaran e quedoulle perfectamente cortado. Polo menos o rapaz non levou un chicle pegado para a sua casa. Aínda que non se lle ía a notar pois o rapaz era alto e non se lle miraba a non ser que se lle vira dende arriba.

3. A semana pasada estábamos no laboratorio e a cada grupo déronnos unha probeta. O grupo de Manu e Rodrigo rompeu a súa e Manu cortouse cun cristal. Foi moi divertido porque despois miramos o sangue de Manu no microscopio.

4. No segundo trimestre do curso 2014-2015 na clase de 3 PDC, un compañeiro de clase chamado manuel, misteriosamente lle apareceu un chicle pegado no pelo. Tiña todo o pelo pegañento por culpa do chicle, Rodrigo intentou sacarllo pero non había forma de sacarllo, despois dun tempo intentándoo sacar e sen conseguir nada ocurríuselle outra idea. A idea que tiña era de cortarlle o anaco de pelo que tiña o chicle pegado.

Pero a Manu non lle gustaba esa idea, non confiaba en Rodri. Pensaba que lle iba a montar un cristo no pelo, e non se deixaba cortar. Despois de varias horas de disputas Manu accedeu a deixarse cortar o pelo onde tiña pegado o chicle. Rodri colleu as tesoiras e comezou a corta o pelo pouco a pouco, pero canto mais cortaba máis tiña que cortar porque o chiche estaba en máis sitios pegado. Despois de un tempo de sesión de perruquería o chicle había desaparecido xa no había  rastro del, pero Manu tiña un peculiar triúngulo no pelo.

5.Estabamos unha mañá, non recordo exactamente o día que foi, pero o que sí recordo é que estabamos un pouco alterados.

Cando xa case a mañá acabara, algo aconteceu, Rodrigo e Manuel coma sempre estan a chinchar o un no outro, a cousa esta vez acabou mal, non sei como nin por que, Manu acabou cun chicle pegado no pelo, e como os nenos pequenos despois de xogar e facer o tonto enfadouse. Tivémoslle que cortar o pelo para que non se lle mirase o chicle, pero o enfado non lle durou moito, pois o cabo dun rato xa estaba a facer o tonto camo se nada ocórrese outra vez.

Creo que lembro isto porque de todas as chorradas que se levan feito na clase, esta leva a medalle de ouro, é a tontería máis grande que vin en rapaces desta idade.

6.Estaba na clase, cos compañeiros, o dìa que nos deron as notas antes das vacaciòns  de Semana Santa, fixemos unha festa. Estàbamos bailando con mùsica, comendo doces…

Pùxenme a bailar as canciòns que bailei en Carnaval ca comparsa, e Ivàn pùxose ao meu lado a intentar seguirme, e ensineille como habìa que facer.

Lembro iso porque foi moi divertido e porque o pasei moi ben.

7.Estaba con rosy, íamos de camiño para a casa no autobús. Todos os “praderos” estaban revolucionaodos porque era principio de curso.

A cousa comezou cando empezaron a pelexar de broma, foi tanta a tontería que a zapatilla do rapaz acabou onda o conductor. Como consecuencia, acabaron os catro amigos un en cada esquina para que non volveran pelexar.

Fíxome moita graza e lembro ben porque foi o principio do curso e a revolución comezou aí.

7.Estaba con toda a clase en Bioloxía, no laboratorio con Rosa.

Estabamos todos sentados nos nosos sitios, tranquilos e Rosa buscando as cousas para poder traballar.

Manuel e Rodrigo tiñan un vaso diante, de repente caíulles o chan facendo un gran ruído rompendo en varios anacos.

Creo que a lembro porque estaban vendo os dous para o vaso e véndose a eles, pensando en que bronca lles cairía e pensando en que lles diría Rosa.

DÍA DAS LETRAS GALEGAS

O día das letras galegas e unha celebración instituida en 1963 pola Real Acadenia Galega para homenaxear  a aquelas personas que destacasesn pola sua creación literaria en galego e pola sua defensa nesta lengua, cada ano se dedica a unha personalidade diferente tendo en conta dez anos desde o seu fallecemento   

Rosali de Castro foi unha poeta e novelista

Os ultimos dias de Ana Frank

Eastababn Ana y sus padres viviendo en una casa con otros judios escondidos del ejercito naci, beia como se llebaban a otras familias

Homenaxe ao meu avó polo seu esforzo

O meu avó naceu no puebo de Prado, aqui levase unha vida de campesiño moi lavoriosa. Fixo a mili en Santiago, dixome que facia guardia no cuartel onde había presos que os insultaban ao rematar en Santiago beuse para Prado. Aquí cultibaba os campos para ter de comer e alimentar aos seus catro fillos. Mais pa diante comezou a traballar de na forestal a limpiar, cortar o toxo o fento no parque natural monte Aloya. Era bo saber que a fin de mes teis un sueldo.

Meu avó traballaba os campos, botaba millo para darlle de comer as bacas cereal que as manten.
Tiña que caba moitos campos e tardabbase dous meses.
Iba a herba pas ovellas pas cabras, vacas e pas burras.
Tamen traballou de canteiro unha larga parte da sua vida, daquela tiña moita salida de pedra.
Mais tarde foi pa Suiza a trababllar facendo carreteras, meu avó foi una grande traballador.